nieuws

Zoals Frans al aankondigde ben ik het weer aan het proberen om mee te draaien in de interne. Ik moet zeggen... het is lastig. Buiten het feit dat ik ziek ben, wat eigenlijk de voornaamste reden is om niet meer actief te schaken, is het voor mij erg haasten. Van werk naar huis, snel wat eten, en dan weer in 1 keer door.

De partijen die ik tot nu gespeeld heb gaan moeizaam. Na een lekkere stelling tegen Dirk te hebben opgebouwd ging deze door wat foute offers de verkeerde kant op. Ik moet wel zeggen dat Dirk het uitstekend heeft uitgespeeld!

Tegen Anton had ik het geluk dat hij altijd in tijdnood komt en dreigingen ziet die er eigenlijk niet zijn. Het was een leuke partij en Anton speelde het prima mee. Hij maakte enkele kleine foutjes (goeie loper afruilen tegen paard en daarna een andere loper op f3 zetten) maar altijd bleef de partij in de remise marge. Mijn aanval die ik inzet en de combinaties die ik dacht winnend af te sluiten waren verkeerd.

Als je de partij naspeelt zie je dat Anton opgeeft. Van zijn kant logisch. Hij staat dan al een tijd onder druk, gaat een pion te verliezen en weinig tijd. Pas toen ik het bord naar de analysetafel bracht zag ik dat hij gewoon nog oplossingen had en te vroeg heeft opgegeven. Jammer.

Ik tik dit nadat ik maar 3 uur slaap heb gevat afgelopen nacht.... ik wist dat dit zou gebeuren en had al gemeld dat ik niet vandaag voor het eerste zou gaan spelen. Ik ben doodop. Op zo'n avond speel ik liever snelschaak (hoef ik minder te rekenen/focussen en op gevoel spelen) dan een lange partij. Ik ben er nog niet uit voor mezelf of ik dit seizoen in de interne ga afmaken... 1 ding kan ik wel zeggen... het is supergezellig op de club, en ik loop weer langs alle borden om te zien hoe mijn clubgenoten het doen. De partij van de avond vond ik zelf Buis - Borst (sorry Marcel!) ... prachtige partij om eens rustig na te spelen en te analyseren.

Mijn idee was om op c4 te slaan met mijn loper en ik dacht dat wit dan grote problemen zou hebben. Wit moet Lf1 spelen, maar na Lxc4 kan wit zijn partij redden met Dd4 met allerlei dreigingen mocht wit zijn toren erbij kunnen halen.

De volledige bezetting in de derde ronde van de interne zegt wel iets over de gretigheid waarmee gespeeld wordt. Natuurlijk: het seizoen is nog maar net begonnen. Maar ook in de uitslagen zie je iets terug van de inzet: alleen het duel tussen Martien Herruer en Dirk Kruiper eindigde in remise. Het krachtsverschil tussen spelers uitte zich bij sommige partijen in een vroege afloop, al gaf Anton Mensink misschien iets te vroeg op. Hij had Paul Lieverst ondanks zijn benarde situatie nog even de stuipen op het lijf kunnen jagen. Koos van Giersbergen was er natuurlijk op uit zijn 100%-score te handhaven, maar Henk Kos zetten hem gedecideerd – zij het na lange strijd – aan de kant. Walter van Koppen won zijn eerste partij, van Roelof de Haan, die door dit resultaat nog puntloos is.

Paul Lieverst zal zich de terugkeer in de interne competitie anders hebben voorgesteld. Tegenstander Dirk Kruiper strafte een mindergeslaagd kwaliteitsoffer van de witspeler koelbloedig af en zette daarmee de verrassendste uitslag in de tweede ronde neer. Jan Borst, de andere nieuwkomer (met een stevig Excelsior-verleden overigens) was niet agressief genoeg om Peter Klok van zijn stuk te brengen. Remise dus. Ook Luc Stet kon tevreden zijn over dit resultaat tegen Ruud Eisenberger. Johan Buis moet zijn soepele relatie met het spel na de zomerstop nog herstellen. Hij zwoegde de hele avond op een sluitend verdediging tegen het indrukwekkende aanvalsspel van Louis Witte en wist zowaar een beslissende tegenzet te produceren.

Zo gemakkelijk als de clubkampioen het afgelopen seizoen geen enkele partij verloor in de interne competitie, zo zwaar had hij het te verduren in de traditionele simultaan. Met 7 keer winst, 2 remises (Ruud Eisenberger, Luc Stet) en 4 keer verlies (Jan Borst, Frans Koopman, Paul Lieverst, Henny van Essen) haalde hij een score van bijna 62%. Opmerkelijk was de prestatie van Jan Borst. Na jaren terug op zijn oude club, was hij de eerste die met een opgewekt stukoffer scoorde. Het even vrolijke stukoffer dat Marcel op zijn beurt tegen Frans Koopman pleegde, leverde niets op. En terwijl aloude rivaal Paul Lieverst hem vloerde met een ingewikkelde combinatie (het probleem voor elke simultaangever), pakte Henny van Essen netjes zijn punt na kwaliteitswinst. Met 13 deelnemers was de animo bescheiden, de stemming uitstekend. Het seizoen is begonnen, volgende week start de interne.