nieuws

Het zijn zware tijden voor Heemskerkse schakers. Zo ging afgelopen vrijdag de bekerwedstrijd, een voorronde, tegen Chess Society Zandvoort met 3-1 verloren. Nu is verlies in de beker nog min of meer traditie. Ook in voorgaande jaren deed Excelsior één, hooguit twee ronden mee. Maar op dit moment lijkt er een collectieve vormcrisis te heersen. Maandag kwam er bijvoorbeeld nog eens een vette nederlaag achteraan tegen WSC De Pion. Weliswaar een van de betere teams in de poule, maar toch. De Zaankanters gingen met een 6-2-overwinning naar huis; alleen Frans Koopman en Marcel Duin wisten een punt te maken. In de onderlinge won Ruud van Hoof verrassend van Jan Borst, terwijl Cees Verhoog opnieuw toesloeg, nu tegen Koos van Giersbergen. Gerard Limmen kreeg tegen Peter Klok, na een scherpe opening, een kansrijke positie. Hij weigerde een remiseaanbod, offerde een paard en moest vaststellen dat dat verkeerd uitpakte. Daardoor kon zwart de partij winnend afsluiten.

Zo indrukwekkend als Marcel Duin zijn partij tegen Luc Stet opzette, zo bescheiden was uiteindelijk het resultaat. De krachtzetten bleven uit, waardoor de zwartspeler zich staande wist te houden en een verdienstelijke remise kon bijschrijven. Een andere tevreden remisemaker was ongetwijfeld Joop Zonneveld. Tegenstander Walter van Koppen waagde het niet een stuk te winnen, bevreesd als hij was voor het tegenspel dat hij daarmee creëerde. Ook Roelof de Haan zal tevreden geweest zijn over zijn resultaat tegen Anton Mensink. Doordat hij won liet hij niet alleen zijn eerste punt noteren, hij deed ook de laatste plaats over aan zijn tegenstander.

Tijdens de schaakpartij heb ik altijd de tijd om even rond te lopen en te kijken bij de andere borden.

Aan de bar kwam ik Johan tegen, hij had het zwaar. Ik vertelde dat het bij mij ook weer eens niet van een leien dakje ging en we kwamen tot de conclusie dat we echt bezig zijn met werkschaak. Het is niet mooi, het is niet fraai, je speelt met frustratie maar op het einde kom je er wel.

Zo ook deze avond. Ik speelde tegen Cees Verhoog en het ging erg moeizaam. Buiten het feit dat Cees prima verdedigde strafte hij ook wat fouten af die ik op het bord gooide. Gelukkig worstelde ik me naar boven en kon ik het eindspel simpel uittikken. Kort hierna was ook Johan klaar, maar dat ging ook niet lekker soepel.

Werkschaak dus. Wie NIET loon naar werken kreeg was Peter Klok tegen Eisenberger. Ruud greep compleet mis in de opening en zag hoe Peter de ene goede (gedwongen) zet deed na de andere. Niet veel later was de stelling van Ruud klaar voor de sloop om daarna gedumpt te worden bij het grofvuil. Menig voorbijganger zag de winnende zet Pxe6... Peter ook.... maar speelde hem niet. Het zou de hand van Ruud hebben opgeleverd. Wat overbleef was nog steeds wel lekker voor Peter, maar de teloorgang was ingezet... Van overtuigend winnend ging het naar winnend... en toen naar remise... en tot slot naar verlies. Peter speelt goed, maar afmaken is een andere zaak.

Een andere bijzonder partij vond ik wel die van Louis Witte. Hoe hij dat toch elke keer weer voor elkaar krijgt om zo geweldig te staan na een paar zetten...

Werkschaak... hopen dat we volgende partij uit een beter vaatje kunnen tappen :)

Op papier (dat betekent: vooraf) zag het er goed uit. De ratingcijfers van de speler s in Schaakgroep Koedijk en die van Excelsior 1 gingen richting een waarschijnlijke overwinning van de bezoekers. Maar dan moeten op het moment zelf die ratingcijfers wèl achter het bord zitten. Marcel Duin en Louis Witte waren evenwel verhinderd. In hun plaats deden Henk Kos en Joop Zonneveld mee (dank voor de bereidwilligheid!) en schoof iedereen een bord op. Opmerkelijk genoeg kwamen de punten van de vier laatste borden: Martien Herruer (vlotte aanvalspartij), Luc Stet (geduldig manoeuvreren) en een stug doorzettende Henk Kos die desondanks niet verder kwam dan het halve punt. De vier hoogste borden verloren.